نقد و بررسی فیلم Ma

تلگرام اطلاع رسانی تلگرام آپدیت سریال ترکی .

فیلم  Ma «مادر» فیلم مهیجی اما ناخوشایند، شلخته و گه گاهی بامزه ، درباره‌ی زنی هست  که برای نوجوانان زیر سن قانونی نوشیدنی‌های الکلی تهیه می‌کند، شاید بهتر بود به عنوان فیلمی به کارگردانی سازنده‌ی فیلم The Help «خدمتکاران» و تهیه‌کننده‌ی فیلم Get Out «برو بیرون» تبلیغ شود. ناسازگاری دیدن عنوان این دو فیلم در پوستر، آماده‌سازی خوبی برای مشکلات و اشتباهاتی است که باعث شده فیلم Ma ساخته‌ی تیت تیلور (Tate Taylor) تا حدودی جالب باشد.

این به مفهوم خوب بودن فیلم نیست. تیلور کارگردان و اسکاتی لندز نویسنده‌ی فیلم داستانی با پتانسیل‌های زیاد – زنی میانسال که ابتدا با عده‌ای نوجوان دوست شده و سپس آن‌ها را مورد آزار قرار می‌دهد – را در اختیار داشته‌ و از تمام روش‌های ممکن برای خراب کردن آن استفاده کرده‌اند، در حالی که طی این مسیر لحظات بامزه و شوکه کننده‌ای هم برای مخاطب در نظر گرفته‌اند. این همچنین باعث شده محیط خوبی برای هنرنمایی‌های عجیب و جذاب توسط بازیگران مختلف فراهم شود.

چهار عضور برتر فیلم جولیت لوئیس ، دایانا سیلورز ، الیسون جنی  و مهم‌تر از همه اکتاویا اسپنسر  در نقش اصلی فیلم یعنی سو اَن دستیار دامپزشک هستند. جنی با بهره بردن از باقیمانده‌ی بداخلاقی خودش از فیلم I, Tonya «من تونیا هستم» نقش دامپزشک را بازی می‌کند. لوئیس و سیلورز نقش اریکا و مگی، مادر و دختری را بازی می‌کنند که به تازگی به زادگاه اریکا نقل مکان کرده‌اند. او در کازینوی محلی شغلی به دست می‌آورد،‌ و دخترش در دبیرستان محلی ثبت‌نام می‌کند، که مدرسه‌ی مادرش و سو اَن هم بوده است. او در آن‌جا با گروهی از دانش‌آموزان یاغی دوست شده و عاشق یکی از آن‌ها به نام اندی (با هنر نمایی کوری فاگلمنیس ) می‌شود.

مشخص می‌شود که پدر اندی (با ایفای نقشلوک ایوانز ) هم در همان مدرسه درس می‌خوانده، نکته‌ای که در اتفاقاتی که در داستان می‌افتند نقش مهمی دارد. پس از اینکه سو اَن با بی‌میلی موافقت می‌کند تا برای بچه‌ها نوشیدنی الکلی بخرد، سو اَن با اصرار برای استفاده از نام Ma (مادر) برای او، آن‌ها را به پرسه زدن در خانه‌اش در جنگل دعوت می‌کند. او زیرزمینی دارد که بهترین مکان برای جشن گرفتن است. خیلی زود این خانه به مکانی کاملا مناسب برای جشن و پایکوبی بچه‌ها، با قوانینی ساده – اینکه وارد خانه‌ی اصلی نشوند و فقط در زیرزمین بمانند – و نبود نظارت والدین تبدیل می‌شود.

البته یک جای کار می‌لنگد. صادقانه بگویم چندین جای کار می‌لنگد. مگی و دوستانش – اندی، هیلی (با بازی مک‌کیلی میلر (McKaley Miller))، درل (با بازی دانته براون (Dante Brown)) و چز (با بازی جیانی پائولو (Gianni Paolo)) – به دوست جدید خودشان یعنی سو اَن شک می‌کنند. همچنین مشخص می‌شود دلیل رفاقت سو اَن با آن‌ها تنهایی نبوده، بلکه او تمایل شدیدی به انتقام گرفتن دارد.

اینکه دلیل تمایل او برای انتقام گرفتن را بگویم داستان فیلم را لو می‌دهد، اما Ma با فلش‌بک‌هایی که نشانگر تمسخری در سنین جوانی می‌شوند خودش تا حدودی داستان را قبل از فاش شدن لو می‌دهد. نمی‌توان گفت رفتار تعقیب کننده و انتقامجوی سو اَن فرصت طلبانه است، یا او در حال نقشه کشیدن برای مجازات بچه‌ها به منظور انتقام گرفتن از والدین آن‌ها بوده است.

این از جنبه‌ای مهم نیست و در عین حال از جنبه‌ای مهم است. نقش‌آفرینی اسپنسر تمام احتمالات را دربر می‌گیرد. او صمیمی، بیچاره، ترسناک، توطئه‌گر و شوخ‌طبع است و تمام این‌ها را خیلی خوب به نمایش می‌گذارد. اما فیلم مانند دوستان جوان سو اَن او را ناامید می‌کند. این نوجوان‌ها بی‌وفا، بی‌رحم و نازپروده هستند و خیلی زود وقتی رفتارهای عجیبی از سو اَن سر می‌زند او را رها می‌کنند. آن‌ها همچنین بچه‌هایی هستند که با وجود اشتباهاتشان معصومیتی در وجود خود دارند.

 

Ma به عنوان ترکیبی از چندین ژانر مختلف، لحظات باطراوت و زننده‌ای دارد، اما در همان مسیری قرار می‌گیرد که باعث شد Get Out به موفقیت برسد. سو اَن سیاهپوست است و تمام دوستان مگی به جز یکی از آن‌ها سفیدپوست هستند، اما در فیلم فقط یکبار به نژاد اشاره می‌شود، آن هم با وجود اینکه این نکته سایه‌ی سنگینی روی داستان دارد. به نظر می‌آید هیچ سیاهپوست دیگری به جز سو اَن در این شهر وجود ندارد و او که همراه دخترش (با بازی Tanyell Waivers) زندگی می‌کند، هیچ خانواده‌ یا دوست دیگری ندارد.

اینکه تیلور و لندز به دنبال ظرافت یا انکار کردن هستند – چه Ma نقدی بر تفکر نژادپرستانه باشد یا آزمایشی برای کور رنگی – سوالی است که در ذهن برخی شکل می‌گیرد. به هر حال، این فیلم تلاش می‌کند خودش را بالا بکشد و تلاش می‌کند بدون توهین‌آمیز بودن جذاب هم باشد، و بیشتر از ترسناک بودن حس از خود راضی بودن و آرامش را القا کند.

فیلم Ma ذاتا درباره‌ی تاوان دادن و تسویه حساب است. کسی در اواخر فیلم به سو اَن می‌گوید: “اتفاقی که برای تو افتاد اشتباه بود، و ما باید جلوشو می‌گرفتیم.” اما وقتی نوبت به عمل کردن می‌رسد، این دیالوگ بیشتر از اینکه یک عذرخواهی باشد یک شوخی است. بیچاره شخصیت اصلی که فکر می‌کرد احساساتش یا زندگیش برای دیگران مهم هستند.

.

رسا فیلم ، رسانه ای رسا